Tijdens haar leven werd moeder Irini beschouwd als een heilige, een spirituele rockstar. Het grootste deel van haar leven woonde ze achter dikke kloostermuren en een deur die op slot werd gedaan met een sleutel van zo’n twintig centimeter lengte. En toch was er altijd een gestage stroom van koptische bezoekers die kwamen om haar advies te zoeken en te vragen om voorspraakgebeden. Ze mochten geen foto’s van haar maken of haar stem opnemen. Ze was bang dat ze haar afbeelding zouden gaan vereren in plaats van de goddelijke kracht die de gelovigen zelf konden ervaren, een kracht waardoor de wonderbaarlijke gebeurtenissen plaatsvonden. Verder schreef moeder Irini die gebeurtenissen toe aan de hulp van de patroonheilige van het klooster, sint Abu Saifein, en die van de Heilige Maagd Maria.
Lees het volledige artikel op het Platform Oosters Christendom
