‘Tot een paar jaar geleden was ik journalist bij De Limburger. Dat heb ik jarenlang met plezier gedaan, maar toen ik in coronatijd een kogelwerend vest kreeg aanbevolen “voor het geval dat” en steeds vaker met wantrouwen bejegend werd, was ik toe aan een baan waar ik wél gewenst was. Dus word ik nu leraar Nederlands.
Pieternel volgt lerarenopleiding in Nijmegen en Maastricht: 'Ik ben blij dat ik deze kans heb gegrepen'
Pieternel Kellenaers volgt de eenjarige educatieve master Nederlands die deels aan de Radboud Universiteit, deels aan de Universiteit Maastricht verzorgd wordt. Beide universiteiten werken steeds meer samen en bieden voor meer vakken een gezamenlijke lerarenopleiding aan.
Ik doe de eenjarige educatieve master die deels in Nijmegen, deels in Maastricht plaatsvindt. Op maandag heb ik college aan de Radboud Universiteit, op vrijdag aan de Universiteit Maastricht, en de andere dagen loop ik stage in Weert, waar ik woon. Het is een klein groepje dat dit programma volgt, en dat we college kunnen volgen in Maastricht scheelt ons uren reistijd. Dat is fijn, want zo’n eenjarige master is heel erg druk. Misschien speelt mijn leeftijd – ik ben 54 – ook een rol, voortgezet onderwijs is voor mij langer geleden dan voor jonge mensen. Anderzijds: ik draai m’n hand niet om voor een verslag en ben gewend aan deadlines.
Toen ik me ging oriënteren op werken in het onderwijs, was ik verrast door de vele trajecten die er zijn om leraar te worden. Van de online voorlichtingsbijeenkomst over deze lerarenopleiding werd ik heel enthousiast. En dat ben ik nog steeds, ook nu ik inmiddels ruim zes uur per week zelf voor de klas sta. Alles is nieuw, ik moet een hoop systemen onder de knie krijgen voor mijn studie en mijn werk, maar lesgeven, met jonge mensen werken, dat is heel erg leuk om te doen. Ik ben blij dat ik deze kans heb gegrepen.’
