‘Iemand die niet op zijn handen kan gaan zitten’, een ‘indrukwekkende man’ en een ‘sfinx’. Zo omschrijven zijn biografen Ruud Lubbers. Op 6 november 2024 presenteerden CPG-medewerkers Johan van Merriënboer en Lennart Steenbergen hun kloeke biografie over de oud-politicus die met het CDA in de jaren tachtig grote successen had geboekt. Het boek werd aangeboden aan minister-president Dick Schoof tijdens een besloten bijeenkomst op het Catshuis. Zijn toespraak is hier terug te lezen. Naast Schoof spraken onder anderen Heleen de Mooij-Lubbers, dochter van Ruud en Ria Lubbers, voorzitter van de wetenschappelijke begeleidingscommissie Carla van Baalen, oud-raadadviseur Hans Borstlap en Sylvia Tóth, die goed bevriend was met de familie Lubbers.
Later die middag werd het programma voortgezet met een symposium in de Paleiskerk in Den Haag. Met gespreksleider Eva Kuit gingen de biografen in gesprek over het schrijfproces en de persoon Lubbers. Daarna blikten tijdgenoten van Lubbers terug op diens persoonlijkheid, taalgebruik, werkwijze en tragiek. Oud-ministers Pieter Winsemius en Jan Pronk roemden Lubbers om zijn vermogen in gesprekken zijn gedachten gaandeweg te ontwikkelen. Hij mocht dan bekend staan om zijn bemoeizucht, zijn ‘meedenken’, hij kon ook goed luisteren en stond open voor goed onderbouwde argumenten. Journalist Tom-Jan Meeus was erbij toen Lubbers een speech gaf in de Houtrusthallen in 1985. Hij zag hoe het publiek Lubbers de rug toekeerde en het ingehuurde bandje steeds begon te spelen als Lubbers aan een nieuwe zin wilde beginnen. ‘Dapper’, noemde Meeus het dat Lubbers uiterlijk onbewogen zijn verhaal afmaakte. Oud-campagnemanager Jan Schinkelshoek onthulde hoe de katholiek Lubbers aan zijn voorkeur voor korenwijn (een ‘gereformeerd drankje’) was gekomen en ging in op de totstandkoming van de slogan ‘Laat Lubbers zijn karwei afmaken’. Het evenement werd besloten met - voor wie dat wenste - een glas korenwijn.
