Laura van Niftrik was op de middelbare school goed in de alfa- én bètavakken. Ze was actief op politiek gebied en had interesse in de voedselindustrie en het milieu. ‘Zo kwam ik uit bij biologie of scheikunde. Ik koos voor biologie, een brede studie, waar ook scheikunde bij komt kijken. Al gauw raakte ik gefascineerd door de ‘onzichtbare wereld’ van bacteriën. Micro-organismen, die onmisbaar zijn voor ons leven en die waanzinnige dingen kunnen.’
Laura van Niftrik is hoogleraar Microbiologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen en staat aan het hoofd van haar eigen vakgroep bestaande uit elf wetenschappelijk onderzoekers. ‘Mijn leerstoel heet Microbiële Celbiologie en Biochemie. Onderzoek is altijd teamwerk. We doen hier fundamenteel onderzoek naar hoe bacteriën werken. Samen met bedrijven zetten we die kennis om in praktische toepassingen.’
Milieukant van microbiologie
Het onderzoeksteam houdt zich bezig met de milieukant van de microbiologie. ‘We onderzoeken hoe je bijvoorbeeld stikstof of methaan met behulp van bacteriën kan omzetten in een onschadelijke stof. We zoeken steeds naar nieuwe bacteriën die dit kunnen. We schatten dat we zicht hebben op ongeveer 5 procent van alle bacteriën op aarde.’
Anammox
Een wonderlijk beestje dat rommel uit het milieu kan opruimen is anammox. ‘Deze bacterie is in de jaren negentig ontdekt. Anammox eet ammonia op en zet dit schadelijke stikstof om in onschadelijk stikstofgas. We hebben onderzocht hoe deze bacterie dit klaarspeelt. Een aantal afvalwaterzuiveringsinstallaties in Nederland gebruikt inmiddels anammox-bacteriën om ammonia uit het afvalwater te halen.’
Als hoogleraar heeft Laura van Niftrik drie taken: onderzoek, onderwijs en management. Voor eerstejaars studenten verzorgt ze inleidende colleges microbiologie. Aan de studenten in de masterfase geeft ze college microbiële celbiologie.
Het begeleiden van haar onderzoeksgroep in het laboratorium vindt Laura van Niftrik het leukst. ‘Ik bekijk en beoordeel onderzoeksuitkomsten, geef tips en help de onderzoekers het beste uit zichzelf te halen. Soms moet ik ze afremmen, want onderzoekers zijn gedreven en enthousiaste mensen.’
Dit artikel verscheen eerder op TechGelderland.nl