'Mary Beckman heeft de manier veranderd waarop we naar spraak kijken en spraak bestuderen', zegt Mirjam Ernestus, erepromotor en medehoogleraar Taalwetenschap van Beckman. 'Van oudsher bestudeerden taalkundigen de fysieke aspecten van spraak los van formele theorieën over hoe klanken, lettergrepen en woorden georganiseerd zijn. Beckman stelde dat de twee elkaar eigenlijk beïnvloeden en daarom niet los van elkaar kunnen worden bestudeerd,' legt Ernestus uit.
'Daarnaast heeft ze baanbrekend werk verricht voor onze inzichten in hoe spraakuitingen zijn gestructureerd, op het niveau van toon, woord en klank.'
Academische prestaties
In de loop van haar lange carrière als taalkundige heeft Mary Beckman een excellente reputatie opgebouwd als wetenschapper op het gebied van prosodie, een tak van de taalkunde die zich richt op de studie van het ritme, de melodie en de intonatie in gesproken talen. Beckman: 'Ik heb met veel collega's en studenten gewerkt aan het analyseren van spraakmelodieën en hoe deze worden gecoördineerd met vocale gebaren om hiërarchieën van taalspecifieke fonologische structuren te coderen, van opeenvolgingen van intonatiezinnen tot reeksen medeklinkers en klinkers. We hebben gekeken hoe prosodische patronen verschillen tussen taalvariëteiten en hoe deze verschillen gerelateerd kunnen zijn aan diachrone veranderingen.'
Beckman ontwikkelde ook een annotatiesysteem dat wereldwijd wordt gebruikt in grote databases zoals het Corpus of Spontaneous Japanese. Daarnaast heeft ze een meertalige database van kindertaalproducties van woordinitiële medeklinkers gemaakt en geanalyseerd. Recentelijk heeft haar onderzoek zich zelfs uitgebreid tot buiten het menselijk domein. 'Ik heb samengewerkt met primatologen om de structuur van vocalisaties die worden geproduceerd door onze naaste niet-menselijke primaatverwanten te bestuderen,' vertelt Beckman.
Hoewel Mary Beckman zelf nooit verbonden is geweest aan de Radboud Universiteit, heeft ze veel profijt gehad van de inzichten van haar Nijmeegse collega-taalwetenschappers. 'Gezien de enorme reikwijdte van onze tak van wetenschap, wordt vooruitgang in de taalkunde nooit bereikt door individuele taalkundigen die geïsoleerd werken,' zegt ze. 'Mijn eigen werk illustreert dit heel goed. Mijn werk over de gebarencoördinatie tussen medeklinkers en klinkers aan de basis van de prosodische hiërarchie sluit bijvoorbeeld goed aan bij het werk over akoestische reductie van Mirjam Ernestus en Lou Boves en collega's. En het meest recente werk over vocale producties door Pan troglodytes [chimpansees] is deels gevormd door de verschillen tussen de prosodische organisatie van vocale gebaren in gesproken talen en resultaten over de prosodische organisatie van handgebaren in gebarentalen bestudeerd door Onno Crasborn en zijn collega's.'
Bovenop haar revolutionaire onderzoek is Beckman ook een lichtend voorbeeld in hoe ze jonge onderzoekers traint en ondersteunt.
Eredoctoraat
Een eredoctoraat (doctoratus honoris causa) is een doctoraat dat wordt toegekend aan iemand die een uitzonderlijke prestatie heeft geleverd. Dit kan een uitzonderlijke bijdrage aan de wetenschap zijn, zoals het geval is voor Mary Beckman, maar het kan ook een uitzonderlijke bijdrage aan de maatschappij zijn. Zo ontving Adriaan van Dis in 2022 een eredoctoraat van de Radboud Universiteit ter ere van zijn gehele literaire oeuvre. Naast hoogleraar Mary Beckman ontvangen nog zes anderen een eredoctoraat tijdens de Dies Natalis-viering op 17 oktober 2023.