Teun Struycken studeerde in de jaren vijftig aan de Radboud Universiteit, om er na een korte onderbreking in 1963 terug te keren als docent Burgerlijk recht. Hij promoveerde in 1970 cum laude en werd het jaar erop al hoogleraar, een positie die hij trouw bleef tot zijn emeritaat in 2001.
Françoise was tijdens haar studie lid van de Meisjesclub – de vrouwelijke pendant van Carolus Magnus in die jaren – en was één jaar huispraeses van het ‘Meisjeshuis’ aan de Sint Annastraat 24. Anders dan Teun werd Françoise geen Radboudiaan voor het leven. Ze startte haar loopbaan in de advocatuur en groeide uit tot juridische spil van menig stichting, onder meer als rentmeester-secretaris van De Beide Weeshuizen in Nijmegen. ‘Mijn eerste baan in de advocatuur werd bar slecht betaald’, blikt Françoise terug. ‘Teun nodigde me daarom regelmatig uit voor een etentje.’ Teun, met steeds een glinster in de ogen, glimt extra als hij terugdenkt aan die avondjes in het Oranjehotel aan de Molenstraat. ‘Ook al weg. Daar zit nu een pizzeria. In de werkgroepen was haar brille en charme me al opgevallen, maar in het Oranjehotel is het echt begonnen.’
De vader van Teun studeerde al rechten aan de Radboud Universiteit, zijn oudoom was een gekend juristen en de drie kinderen van Teun en Françoise zijn ook allen jurist. (Noot: van de inmiddels zes kleinkinderen nog niemand). Geen van die drie studeerde in Nijmegen; wel promoveerde oudste zoon Teun – partijloos staatssecretaris in het huidige kabinet - aan de Radboud Universiteit. ‘Een vriend van ons adviseerde hen niet te studeren aan de faculteit waar hun vader hoogleraar was’, verklaart Teun. ‘En dat is prima zo’, zegt Françoise. ‘Ze mogen wel wat verder weg dan Nijmegen, goed voor de ontwikkeling van de zelfstandigheid.’
