In ‘Church of our Granddaughters’ richt de orthodoxe theologe Carrie Frost zich op de positie van vrouwen in de orthodoxe kerk en benadert dit als een theologisch en ethisch vraagstuk dat de gehele kerk aangaat. Frost slaagt erin om ingewikkelde kwesties terug te brengen tot de essentie, zonder afbreuk te doen aan de diepgang ervan. Voor wie op zoek is naar een toegankelijke introductie tot de orthodoxe theologie en de organisatie van de kerk, is Frost’s boek een echte aanrader.
Voordat Frost aan haar betoog begint, benadrukt ze dat het boek niet is geschreven als reactie op de huidige discussies over sekse en gender. Integendeel, ze waardeert juist dat de orthodoxe kerk haar tradities koestert. Haar doel is om de praktijk beter in lijn te brengen met de eigen leerstellingen van de kerk: ‘We hebben nog niet kunnen ervaren dat we “allen in Christus zijn”, omdat we nog niet de volledige integratie van vrouwen in het kerkelijk leven hebben kunnen beleven.’.
Frost wijst erop dat bepaalde ideeën en gebruiken vrouwen buitensluiten, om redenen die in tegenspraak zijn met de kerngedachten in de orthodoxe kerk. Die gebruiken zijn nadelig – soms zelfs schadelijk – voor zowel mannen als vrouwen, en voor de kerk als geheel. Frost vindt dat het hoog tijd is om veranderingen door te voeren. Ze biedt praktische en bruikbare alternatieven aan, in de hoop dat ‘onze kleindochters zullen weten dat hun levens niet worden beperkt door hun sekse.’