dr. A.H. Lammer (Andreas)

Andreas Lammer studeerde filosofie en Duitse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Würzburg, behaalde zijn mastergraad in filosofie aan de King’s College in Londen en promoveerde in filosofie en Arabische studies aan de LMU München. Voor zijn aanstelling aan de Radboud Universiteit werkte hij als onderzoeksmedewerker aan de LMU en het Thomas Instituut van de Universiteit van Keulen en was junior hoogleraar Arabische Filosofie, Cultuur en Geschiedenis aan de Universiteit van Trier.
Zijn onderzoek richt zich op de Griekse, Arabische en Latijnse natuurfilosofie in zowel de Aristotelische als de Avicennische traditie en in het algemeen in de overdracht van filosofische en wetenschappelijke literatuur van het Grieks naar het Arabisch en van het Arabisch naar het Latijn. In het bijzonder kijkt hij naar de metafysische en epistemologische vertakkingen van de natuurfilosofie en probeert de grotere betekenis te begrijpen van de premoderne “theoretische fysica” in de verklaring van de natuur en het milieu. Bijgevolg onderzoekt hij niet alleen fundamentele concepten zoals tijd, plaats en beweging, schepping en eeuwigheid, en evenzo natuur, macht, elementen en lichaam, maar ook theorieën over regen, wolken, donder en bliksem (en hun invloed op het leven) in de antieke en laatantieke filosofie evenals in de Arabische en Latijnse filosofie van de Middeleeuwen.
Naast verschillende individuele projecten legt hij momenteel de laatste hand aan een vertaling van al-Ġazālī's meesterwerk “De incoherentie van de filosofen” van het Arabisch naar het Duits (Herder Uitgevers), werkt aan een interdisciplinair onderzoeksproject over de geschiedenis van de meteorologie als wetenschap van de Oudheid tot het Vroegmoderne, en vertaalt Ps.-Aristoteles’ “De plantis” van het Arabisch naar het Engels voor de Loeb Classical Library (Harvard UP).

• Center for the History of Philosophy and Science (CHPS)