Door: Hans Wanningen
Fotografie: Duncan de Fey
Heden en verleden van de KP-opleiding treffen elkaar deze zonnige vrijdag in het nieuwe onderkomen, het Maria Montessorigebouw. Prof. dr. Jos Egger, de huidige hoofdopleider KP, begroet allerhartelijkst zijn voorganger, prof. dr. Ger Keijsers, en de eerste hoofdopleider, prof. dr. Cees van der Staak. Eerst neemt de fotograaf hen nog kort mee voor een fotosessie buiten – onder meer bij het Spinozagebouw, waar het in 1991 allemaal begon. Eenmaal terug aan tafel raken de drie mannen direct verwikkeld in een enthousiast gesprek over de KP-opleiding.
Waarin zit ‘m de kracht van de Nijmeegse KP-opleiding?
Jos Egger: 'Een troef van de Nijmeegse opleiding is de intrinsieke koppeling tussen werkveld en wetenschap. Onze ambitie is mensen op te leiden tot scientist-practitioners. Naar ons idee slagen we hierin aardig. Treffend voorbeeld vind ik hoe de deskundige en ervaren praktijkopleiders en het docententeam hun kennis en kunde inbrengen in onze diverse bijeenkomsten. Ook delen zij hun ideeën over welke elementen bepalend zijn voor de ontwikkeling tot klinisch psycholoog. Sommige praktijkopleiders zijn daarom al tijdens de master- en GZ-fase betrokken. Van onze kant vullen wij de rugzak van onze scientist-practitioners graag tot aan de rand met state-of-the-art wetenschappelijke kennis en vaardigheden.
De Nijmeegse opleiding slaat zo de vensters wijd open om het vak naar eigen voorkeur en sterktes uit te oefenen. De een wil zich toeleggen op diagnostiek en patiëntgebonden onderzoek. De ander maakt liever werk van psychotherapeutische vaardigheden, begeleiding en coaching. Een derde kiest ervoor de weg naar een meer bestuurlijke beroepsinvulling te bewandelen. Allemaal zijn ze bij ons aan het juiste adres. Het patiëntbelang staat steeds voorop en wetenschappelijk bewustzijn.'
"Het patiëntbelang staat steeds voorop en wetenschappelijk bewustzijn en praktisch handelen zijn daarbij in evenwicht.
Ger Keijsers: 'Het ideaal is om vakinhoudelijke experts op te leiden die makkelijk van perspectief wisselen en met even groot gemak perspectieven combineren. Wendbare professionals dus. Experts die evengoed kaas hebben gegeten van de organisatorische kant. Die bij elke patiënt opnieuw ervoor zorgdragen dat deze op de juiste plaats in de zorg terecht komt.'
Wat is jullie toekomstdroom voor de opleiding en voor klinisch psychologen?
Ger Keijsers: 'Psychologen, juist ook klinisch psychologen, hebben in sommige sectoren nog hun plek in te nemen. Denk aan de ziekenhuizen of de verpleging. Toen mijn vader langere tijd met dementie in een verpleeghuis zat, was er geen psycholoog te bekennen.'
Jos Egger: 'Ja, en naast de ziekenhuizen en de ouderenzorg ook de gehandicaptenzorg, de jeugdzorg, de forensische zorg, de revalidatie…, sectoren te over waar klinisch psychologen belangrijk werk te verzetten hebben.'
Ger Keijsers: 'Je wilt geen specialist in eetstoornissen die al jaren klachten over het hoofd ziet, omdat hij of zij alleen door die bril kijkt. Nodig zijn wendbare experts die over alle velden heen kijken, zoals de klinisch psychologen. Maar ook die moeten hun kennis telkens tegen het licht houden. Durf te leren, blijf onderzoeken. Voel je aannames en aanpakken aan de tand, voel jezelf aan de tand.'
Toen mijn vader langere tijd met dementie in een verpleeghuis zat, was er geen psycholoog te bekennen.
Cees van der Staak: 'En ook dat pleit weer voor verbinding met de praktijkinstellingen en met andere wetenschappelijke disciplines. Om de werkelijkheid goed te begrijpen, moet je raad weten met alle perspectieven. Dit vergt sterke verbeeldingskracht. Die gun ik zowel de klinisch psycholoog als zijn opleiders.'
Jos Egger: 'Verbeeldingskracht, bravo! In het wapen van Harvard zie je drie boekwerken. Twee boeken liggen opengeslagen, het derde ligt op zijn buik. Het doet een appèl, zo is wel geduid, om iets altijd van alle kanten te bezien. Om oog te houden voor wat je nog niet weet. Wat ik de klinisch psycholoog en diens opleiding nog het meest toewens, is niet aflatende verwondering.'