Column Peter van der Heiden

Provocatie en vrijheid. Doe er nog een V bij, en je zou de afkorting PVV kunnen hebben. De V van verantwoordelijkheid misschien? Die lijkt nogal te ontbreken bij die partij en vooral bij diens leider, Geert Wilders. Hij eist voor zichzelf alle vrijheid op waar hij anderen fundamentele vrijheden ontzegt, en lijkt een sardonisch genoegen te hebben in provoceren. De vrijheid van godsdienst, onderwijs en meningsuiting voor Nederlanders met een moslimachtergrond mag, nee móet er wat hem betreft aan, terwijl zijn eigen vrijheid van meningsuiting onbeperkt is en geen belediging van zijn tegenstanders te ver gaat. Kopvodden in plaats van hoofddoeken, haatprediker in plaats van imam, haattempels in plaats van moskeeën, straatterroristen in plaats van probleemjeugd. En die probleemjeugd moet in de knieën geschoten worden. Enzovoorts en zo verder. De lijst is eindeloos, want enige creativiteit kun je Wilders en de zijnen niet ontzeggen. Alle heilige huisjes moeten omver. De heilige huisjes van de tegenstander dan, de eigen sacrale bouwwerken moeten tot in extremis worden versterkt tegen elke aanval van buitenaf door de perfide Oosterse horden. Want zij vallen ons aan. Tja.

Maar die verantwoordelijkheid waar ik het over had lijkt nogal te ontbreken. Nergens zie je de PVV ooit afwegen of een belediging nu wel gepast is, of het niet zinvoller is de dialoog aan te gaan met gematigden dan telkens weer te benadrukken hoe intens slecht de Islam is, in al haar uitingsvormen. Wilders is als de boze buurman die bij een conflict met zijn buren liever de ruiten ingooit en hard wegrent en schuilt dan fatsoenlijk aan te bellen voor een constructieve oplossing. En dan gek opkijkt dat de buren ook boos op hem zijn.

Als Wilders een onbeperkte vrijheid van meningsuiting meent te hebben – heb ik die dan niet ook? Mag ik dan ook zeggen wat ik stiekem al heel lang denk? Al heel lang denk ik dat Geert Wilders diep van binnen niet veel andere gedachten heeft dan die zelfmoordenaars waartegen hij zo tekeer loopt. Dat hij stiekem ook een martelaar zou willen zijn, niet voor Allah natuurlijk of voor wat voor God dan ook, maar voor het vrije woord. Dat hij eigenlijk niets liever zou willen dan Theo van Gogh naar de kroon te steken, de man die stierf met een boodschap aan hem, Geert Wilders, in zijn lijf gestoken. Want wat voor andere redenen kan hij eigenlijk gehad hebben om die idiote cartoonwedstrijd uit te schrijven? Aantonen dat er een groepering extremistische moslims is die geen gevoel voor humor heeft? Aantonen dat er een groepering extremistische moslims is die heel erg boos wordt? Aantonen dat er een groepering extremistische moslims is die dan oproept tot geweld? Dat wisten we allang, dat is als aantonen dat gras groen is – althans, als het niet te lang droog geweest is, maar dat terzijde. Stating the obvious, zoals de Engelsen zo mooi zeggen.

Maar ik mag dat eigenlijk niet zeggen, dat Wilders eigenlijk als een martelaar voor het vrije woord zou willen sterven. Want die vrijheid van meningsuiting, die is duidelijk niet voor iedereen – maar ook dat wisten we al, waarmee ik nu dus hetzelfde doe als Geert Wilders, waarvoor mijn excuus.

Dank u wel.