Video | Podcast
Maandag 2 december 2024 | 20.00 – 21.30 uur | LUX, Nijmegen | Radboud Reflects en Anchoring Innovation, Radboud Universiteit. Bekijk de aankondiging.
Verslag
door Noortje Schonck
Stoïcisme is (weer) helemaal in. Dat zien we niet alleen aan populaire social media-accounts en zelfhulpboeken, maar ook bij Radboud Reflects: dit avondprogramma over Stoïcijnse levenslessen was binnen een mum van tijd uitverkocht. Wat prediken de Stoïcijnen? Wat kunnen we van hen leren? En maken hun lessen ons gelukkiger? Filosoof Robert Vinkensteijn en psycholoog Daniela Becker deelden hun inzichten bij dit publieksprogramma van Radboud Reflects en Anchoring Innovation in LUX.
Leven als een Stoïcijn
Het programma werd geopend door filosoof en programmamaker Bas van Woerkum-Rooker, die deze avond als gespreksleider optrad. Na zijn welkomstwoord gaf hij de vloer aan Robert Vinkensteijn, filosoof aan de Universiteit van Utrecht en onderzoeker bij Anchoring Innovation. Vanavond verzorgde Vinkensteijn een heldere inleiding in het Stoïcisme.
Veel mensen denken dat een ‘echte’ Stoïcijn onverstoorbaar leeft. Dat wil zeggen: zich zo min mogelijk laat leiden door emoties en verleidingen, vol zelfcontrole. Vinkensteijn beaamde het belang hiervan voor Stoïcijnen. Maar, benadrukte hij, “onverstoorbaarheid is niet het uiteindelijke doel van de Stoïcijnse filosofie.” Vinkensteijn legde uit dat het in het Stoïcisme uiteindelijk gaat om ‘leven volgens de natuur’. Dat betekent deugdzaam leven en rationele keuzes maken. De mogelijkheid tot redelijkheid en deugdzaamheid behoort namelijk tot de menselijke natuur, menen de Stoïcijnen.
Gericht op een groter geheel
Veel zelfhulpboeken en posts op sociale media die zijn geïnspireerd op Stoïcisme gaan over individuele ontwikkeling. Daardoor lijkt het alsof het in het Stoïcisme om het individu draait. Echter, zo legde Robert Vinkensteijn uit, “in de Stoïcijnse filosofie gaat het nooit om het individu, maar altijd om een groter geheel.” Het Stoïcijnse ‘leven volgens de natuur’ is namelijk gericht op de medemens, de gemeenschap of zelfs op de kosmos. Want volgens de Stoïcijnen behoort het tot de natuurlijke, rationele ontwikkeling van de mens dat hij zijn intuïtieve zelfzorg en zelfliefde uitbreidt tot liefde en zorg de menselijke gemeenschap als geheel. Terug naar het stereotype beeld van de Stoïcijn die zich niet laat leiden door emoties: volgens de Stoïcijnen zijn er wel degelijk ‘goede’ emoties, en wel die emoties die je openstellen voor anderen. Denk bijvoorbeeld aan liefde, vriendelijkheid en vrijgevigheid.