The Future of the Mind in a Digital Society | Lezing en gesprek met jurist en gedragsneurowetenschapper Emily Murphy, neurowetenschapper Alan Sanfey en filosoof Tamar Sharon

Murphy legde uit dat ze de term “cognitief” in zeer brede zin gebruikte, inclusief emotieregulatie, sociale vaardigheden en cognitieve veerkracht. Over dat laatste legde ze uit hoe het zware papierwerk in veel banen tegenwoordig de vraag oproept: moet de overheid ons hiermee opzadelen? Een realistisch begrip van de cognitieve veerkracht van mensen zou beleidsvorming over een toegestane hoeveelheid papierwerk kunnen informeren. Hierna sprak Murphy over de term “collectief”, waarbij ze uitlegde dat onze cognitieve capaciteiten niet het product zijn van onze individuele hersenen, maar van gezamenlijke inspanningen. We moeten nadenken over het verbeteren van de cognitieve capaciteiten en het welzijn van mensen in overkoepelende zin, niet op individueel niveau.

Smartphones, wijze systemen en ChatGPT

Het collectieve cognitieve kapitaal lijkt in de huidige maatschappij steeds verder af te nemen. In een poging om de aandacht te verbeteren en afleiding weg te nemen, hebben scholen in Nederland daarom bijvoorbeeld telefoons verboden. Sharon staat daar achter, en benadrukt de noodzaak van beleidsinterventie om problemen aan te pakken die individuen moeilijk alleen kunnen oplossen. Sanfey benadrukte dat technologieën inderdaad onze motivatie en aandacht kunnen “kapen” en dat overheidsbeleid kan helpen om de autonomie in dit opzicht te vergroten. Hij voegde eraan toe dat enquêtes aangeven dat kinderen bereid zijn om hun telefoon in te leveren, zolang iedereen het maar doet. Murphy geloofde verder dat het verbieden van telefoons ruimte schept om subtiele sociale vaardigheden te leren die anders verloren zouden kunnen gaan.

Kunnen technologieën ook het collectieve cognitieve kapitaal versterken? “Het is mijn taak om de risico's te zien”, zei Sharon. Digitalisering transformeert verschillende maatschappelijke domeinen, waaronder gezondheidszorg, landbouw en onderwijs. Ze worden in toenemende mate gedomineerd door de taal van efficiëntie, snelheid en gemak. Dus hoewel technologische ontwikkelingen cognitieve en fysieke lasten lijken te verlichten, creëren ze ook nieuwe problemen en uitdagingen. Sanfey ziet wel mogelijkheden om technologie positief in te zetten, in ieder geval in zijn onderzoeksgebied. Zogenaamde “verstandige systemen” kunnen ons helpen om de welbekende beperkingen in besluitvaardigheid te overwinnen. Dit zijn systemen die ons helpen om alle aspecten van onze beslissingen te doordenken. We denken in termen van A of B, zei Sanfey, “Blijf thuis of ga naar Radboud Reflects”. Maar er zijn nog veel meer opties, en technologie kan daarbij helpen. Maar we moeten ook voorzichtig zijn “over wie de gegevens controleert en beslist wat het systeem adviseert”.

Het gesprek verschoof naar ChatGPT en onderwijs. “Het proces van schrijven is het proces van denken”, zei Murphy. Lesgeven gaat niet alleen over het overbrengen van kennis, maar ook over het aanleren van vaardigheden, zoals het vormen van een oordeel op basis van verzamelde kennis. ChatGPT beperkt dat leerproces en studenten kunnen bepaalde vaardigheden verliezen, aldus Murphy. Het is duidelijk dat we moeten blijven nadenken over de cognitieve vaardigheden die we waardevol vinden in een samenleving waarin digitale technologieën een steeds grotere rol spelen. 

Aankondiging

Hoe beïnvloeden nieuwe digitale technologieën zoals AI onze mentale en emotionele gezondheid? Verbeteren deze digitale ontwikkelingen onze cognitieve functies en helpen ze bij geestelijke gezondheidszorg, of verminderen ze ons vermogen om informatie te verwerken, beslissingen te nemen en met stress om te gaan? Moeten beleidsmakers ons cognitieve welzijn boven traditionele doelen als economische groei en productiviteit stellen? Kom en leer van jurist en gedragsneurowetenschapper Emily Murphy hoe het snijvlak van technologie en hersen- en gedragswetenschappen een nieuw denkkader in het overheidsbeleid kan creëren, een denkkader dat onze collectieve cognitieve gezondheid centraal stelt bij maatschappelijke vooruitgang.

Collectief Cognitief Kapitaal

Stel je een maatschappij voor waarin beleid en technologische vooruitgang worden beoordeeld op hun impact op onze collectieve mentale en emotionele gezondheid. De Amerikaanse jurist en gedragsneurowetenschapper Emily Murphy pleit voor een grote verschuiving in beleidsvorming met haar concept van ‘Collective Cognitive Capital’: overheidsbeslissingen zouden geëvalueerd moeten worden op basis van hun impact op het cognitief en emotioneel functioneren van de mensen – een schril contrast met het huidige beleid dat vooral gericht is op economische resultaten. Het is een oproep om prioriteit te geven aan ons collectieve cognitieve welzijn door de neuro- en gedragswetenschappen effectiever te integreren in beleidsvorming, om er zo voor te zorgen dat de omgevingen die we creëren en bewonen dienen om onze mentale en emotionele gezondheid te verrijken, in plaats van deze uit te putten. 

Digitale dreiging en mogelijke regulering

Wat betekent dit in de context van onze snel evoluerende digitale wereld? Van het potentieel van AI om onze besluitvorming en autonomie te beïnvloeden tot de manier waarop sociale mediaplatforms cognitieve zwakheden kunnen uitbuiten voor aanhoudende betrokkenheid: het digitale tijdperk brengt unieke uitdagingen met zich mee voor onze collectieve cognitieve gezondheid. Hoewel deze bedreigingen voor ons mentale welzijn reëel zijn, is het ook belangrijk om het potentieel in te zien van digitale technologieën om cognitief vermogen te vergroten. Innovatieve digitale tools en oplossingen beloven niet alleen een revolutie teweeg te brengen in de (geestelijke) gezondheid, maar ook om onze algehele cognitieve en emotionele gezondheid te verbeteren. De vraag blijft: moeten overheden ons beschermen tegen potentiële bedreigingen voor ons mentale welzijn, en zo ja, wat zou zo'n regulering dan inhouden?

Na de lezing van Emily Murphy gaan cognitiewetenschapper Alan Sanfey en filosoof Tamar Sharon in gesprek met haar over de effecten van digitale technologieën op ons collectieve cognitieve kapitaal. Sanfey geeft vanuit zijn expertise op het gebied van de neurale mechanismen van besluitvorming zijn visie op het navigeren door de uitdagingen en kansen die digitale omgevingen bieden. Sharon gaat in op de ethische vragen die samenhangen met digitalisering en opkomende technologieën, zoals het effect ervan op onze autonomie en ons welzijn, en hoe we op een verantwoorde manier gebruik kunnen maken en voordeel kunnen halen uit de groeiende verzameling gezondheidsgegevens.

Kom en ontdek hoe we cognitief en emotioneel welzijn centraal kunnen stellen bij beleidsbeslissingen, in een complexe wereld van steeds veranderende digitale technologieën. 

Dit programma is in het Engels

Over de sprekers

Emily Murphy is hoogleraar Rechten en gedragsneurowetenschapper aan de University of California, College of the Law in San Francisco. Murphy's onderzoek richt zich op het snijvlak van neurowetenschap, gedragswetenschap en recht. Ze schrijft over het gebruik van neurowetenschap als bewijsmateriaal en hoe neurowetenschap en gedragswetenschap vorm geven aan overheidsbeleid en rechtssystemen. Haar werk is gepubliceerd of wordt binnenkort gepubliceerd in de Stanford Law Review, The Journal of Law & the Biosciences, Connecticut Law Review, William & Mary Law Review, Law & Psychology Review, Psychology Public Policy & Law, en Science.

Alan Sanfey is hoogleraar en hoofdonderzoeker aan het Donders Institute for Brain, Cognition and Behavior van de Radboud Universiteit. Sanfey onderzoekt hoe mensen beslissingen nemen en oordelen. Hoeveel risico neem ik met een investering? Of hoe beslis ik over een strategie tijdens een competitief spel? Sanfey leidt momenteel de Decision Neuroscience groep bij het Donders Instituut en zijn onderzoek maakt gebruik van een nieuwe benadering voor het bestuderen van zowel individuele als interactieve besluitvorming door het combineren van de methoden van gedragsexperimenten, functional neuroimaging en formele economische modellen. 

Tamar Sharon is hoogleraar Wijsgerige ethiek en politieke filosofie aan de Radboud Universiteit en mededirecteur van iHub, het interfacultaire centrum voor onderzoek naar digitalisering en samenleving van de Radboud Universiteit. Sharons onderzoek richt zich op de ethische en maatschappelijke vertakkingen van digitalisering en nieuwe technologieën, met name op het gebied van gezondheid en geneeskunde. In haar huidige project over "The Googlization of Health" onderzoekt ze de toenemende invloed van technologiereuzen als Apple, Google en Amazon in medisch onderzoek, en hoe dit het algemeen belang beïnvloedt.