Zoek in de site...

Louteringsgraf: memento mori

Momento MoriVan 2009 tot 2011 hadden we in de tuin van de Studentenkerk een graf. Daarin kon je plaatsnemen om je leven te overdenken en om stil te staan bij wat je echt belangrijk vindt in je leven. Een moderne vorm van memento mori: dat betekent dat je bedenkt dat je sterfelijk bent. Het is dus een uitnodiging in de trant van: maak wat van je leven. Informatie over het project van 2009 tot 2011 kun je hier vinden.

Omdat het thema sterfelijkheid en nadenken over je leven vanuit een besef van de relativiteit ervan actueel is en blijft, hebben we weer een graf in de tuin gegraven waar je in kunt gaan liggen. Je bepaalt zelf hoe lang. Telefoons en boeken in het graf zijn verboden. Je kunt het ook zien als een bijzondere meditatieplek: onder je de aarde, boven je de hemel. Je merkt dan vanzelf wat er door je heen gaat. Durf je die uitdaging aan? Als je niet in het graf wilt liggen kun je ook op het bankje bij het graf gaan zitten. De tekst over het idee achter het graf in 2019 vind je hier.

In de kluisjes bij de Studentenkerk kun je telefoon en persoonlijke spullen opbergen. Je ligt op een matje en op een kussen, dus dat is niet zo hard. Meld je aan als je een tijd door wilt brengen in het graf. Praten achteraf over je ervaring is mogelijk. Laat dit wel even aan ons weten.

Het graf is open tijdens kantooruren van de Studentenkerk. Meld je even als je in het graf wilt gaan liggen - kussens en matjes krijg je dan mee.

Tijd: maandag-donderdag van 10.00-16.00 uur, en op vrijdag van 10.00-15.00 uur

Heb je een voorkeur voor dag en uur? Laat het ons dan even weten via de mail info@studentenkerk.ru.nl. Er is momenteel geen wachtlijst!

In onderstaand filmpje wordt uitgelegd wat het doel is van het Louteringsgraf.

Louteringsgraf in de media

Het Louteringsgraf heeft aardig wat media-aandacht gehad de afgelopen tijd.  Vind je het interessant om meer te zien en te lezen over dit project en de ervaringen van anderen? Bekijk dan de video's en artikelen uit onderstaande links:

Wir sprechen von unsrem Herzen, unsern Planen, als wären sie unser, und es ist doch eine fremde Gewalt, die uns herumwirft und ins Grab legt, wie es ihr gefällt, und von der wir nicht wissen, von wannen sie kommt, noch wohin sie geht.
Hölderlin, Hyperion (hfst. 10)