Marc De Kesel

‘Als directeur interne en externe zaken moet ik, zoals alle medewerkers, vanuit huis werken. Dat lukt aardig, al was het maar omdat er prompt met collega’s Ria, Lieneke, Henk en Ilja een WhatsApp-groep ‘coronacrisis’ in het leven is geroepen die alles op de voet volgt. Het komt er nu op aan om onze zichtbaarheid via de website en social media extra te benutten en de communicatie tussen ons onderling en onze relaties via digitale middelen te bevorderen.’

‘Deze week krijgt de drukte voor mij een extra touch. Ik was normaal de hele week in San Antonio, Texas, aan de ons bekende Oblate School for Theology, om er een ‘intensive course’ over ‘Spirituality and Modern Art’ te geven. Maar daar heeft Corona anders over beslist. Even in Texas een voorsmaakje meepikken van de zomerzon, zit er niet in. We moeten het surfend via Zoom doen. Drie uur per dag college geven van achter mijn eigen werktafel thuis: het lukt aardig, maar ‘live’ is het een stuk aangenamer, zoveel is zeker.’

‘Ondertussen werk ik ook aan een recensie van Foucault, Bekentenissen van het vlees (Boom, 2020), redigeer ik samen met Ad de Keyzer de bundel ‘Toon je wonde’ en met Ad Poirters de bundel ‘Mysticism and/as Love Theory’.’

‘De coronacrisis zal ons, zo blijkt, toch wat langer van het normale leven weghouden. We zullen ons in digitale communicatie helemaal eigen moeten maken, er zit niets anders op. En ondertussen maken we er ook gebruik van om in een ander soort rust dan normaal toch gestaag verder te werken aan ons onderzoek.’

‘Maar hopelijk duurt het allemaal niet al te lang, want zolang kunnen we zonder onze legendarische ‘koffietafel’ nu ook weer niet stellen.’