‘Tijdens mijn studie aan de Radboud Universiteit gaf ik al les in statistiek. Gewoon als bijbaan, maar ik vond het toen al leuk om anderen te helpen leren. Na mijn afstuderen ging ik werken als docent-onderzoeker bij een hogeschool. Toch bleef die ene droom knagen: promoveren. Alleen draaien de meeste promotietrajecten vooral om onderzoek, en onderwijs komt dan vaak op de tweede plek. Ik wilde graag beide doen. Totdat een collega mij een PhD-vacature tipte waarbij ik onderzoek en onderwijs gelijkwaardig kon combineren. Toen wist ik meteen: dit is mijn kans. Ik vind het fijn dat de Radboud Universiteit verschillende soorten promotietrajecten aanbiedt. Zo is er ruimte voor diverse ambities.
Nu onderzoek ik de relatie tussen cultuur en gezondheidscommunicatie, specifiek onder Turks-Nederlandse gemeenschappen. Ik geef voornamelijk les in statistiek en verzorg een Leerproject over culturele communicatie-uitingen. Ik kan mijn eigen achtergrond kwijt in mijn lessen, want ik ben zelf tweede generatie Turkse Nederlander. Wat ik ook mooi vind, is dat de Radboud Universiteit steeds inclusiever wordt. Zo werd er veel aandacht besteed aan de Ramadan. We hebben zelfs het Suikerfeest gevierd met collega’s! Zulke dingen maken echt verschil.
Ik ben vader en combineer mijn werk met een gezin. Dat vraagt om een goede planning. Gelukkig krijg ik bij de Radboud Universiteit de ruimte om mijn werk flexibel in te richten. Mijn begeleiders vertrouwen erop dat ik mijn werk goed doe, ook al komt er ’s middags een zwemles van mijn kind tussen. Die vrijheid geeft rust.’