Het is een opvallende, maar ook eerlijke bekentenis. ‘Eigenlijk was ik nauwelijks met een overstap bezig’, blikt Wilma terug. ‘Ik had het als secretaresse bij de Faculteit der Rechtsgeleerdheid ontzettend naar mijn zin. Het sprak me altijd aan om anderen bij vragen te kunnen helpen. Vanuit dat oogpunt vond ik het werk dat de collega’s van HR deden interessant. Rond 2010 kreeg ik de kans om naast mijn baan de opleiding Personeelsmanagement te doen. Na afronding daarvan heb ik eenmaal buiten de universiteit naar een HR-functie gesolliciteerd, maar ik zag die overstap uiteindelijk niet zo zitten. Het toenmalige Hoofd HR van Rechtsgeleerdheid wist echter dat ik de opleiding voor Personeelsmanagement had afgerond en tipte mij enkele jaren later op de vacature voor mijn huidige HR-functie binnen onze universiteit. Pas toen is het balletje gaan rollen.’
Lege mailbox
Wilma beseft achteraf dat ze dat duwtje nodig had. ‘Hoe langer je ergens zit, des te moeilijker het wordt om nog een stap te maken. Maar toen ik voor de vacature voor mijn huidige functie op gesprek mocht en alles concreter werd, had ik zoiets van: deze kans moet ik pakken. Het was nu of nooit.’
Toch vond ze haar overstap in het begin spannend. ‘In mijn vorige functie kende ik alles en iedereen. Gevoelsmatig begon ik daardoor in mijn nieuwe functie helemaal van voor af aan: ik moest me opnieuw bewijzen. In de eerste maand heb ik regelmatig gedacht: waar ben ik aan begonnen? Alles was nieuw: bij HR moest ik me ineens verdiepen in de CAO en het Keuzemodel, daar had ik voorheen alleen zijdelings mee te maken. Ook mijn mailbox bleef de eerste weken angstvallig leeg. Dat gaf me een onrustig gevoel. Achteraf gezien was ik in het begin te ongeduldig: ik wilde veel te veel.’
Wilma kreeg in die periode veel steun van haar nieuwe collega’s. ‘Zij hebben me gerustgesteld en goed ingewerkt. Ze zeiden: ‘Doe rustig aan, want straks heb je het druk genoeg.’ Dat bleek later ook zo te zijn. Mijn nieuwe collega’s hebben mij in die tijd enorm warm ontvangen en me op een fijne wijze overal wegwijs in gemaakt. Daardoor merkte ik al na de eerste maand dat ik mijn nieuwe functie alsmaar leuker begon te vinden: ik raakte steeds meer vertrouwd. Heb achteraf gezien dan ook nooit spijt van mijn overstap gehad.’
‘Universiteit van andere kant’
Inmiddels werkt Wilma al vele jaren als één van de twee HR-medewerkers voor de divisie Information & Library Services (ILS). Zo is ze voor collega’s van die divisie het eerste aanspreekpunt voor HR-gerelateerde vragen, zoals over verlof, verzuim, vacatures en verschillende regelingen. ‘Mijn functie is heel divers, ik help collega’s bij vragen waar ze zelf niet uitkomen en informeer ze tijdig zodat ze bij bepaalde regelingen niet voor verrassingen komen te staan. Het leuke vind ik dat, nu ik op een centrale plek werk, ik de universiteit van de andere kant heb leren kennen. Zo weet ik inmiddels dat onze organisatie veel breder is dan dat ik vroeger dacht toen ik nog bij de Faculteit der Rechtsgeleerdheid werkte.’
Door haar eigen ervaringen kan Wilma collega’s een interne overstap zeker aanraden. ‘De Radboud Universiteit is een fijne werkgever met goede secundaire arbeidsvoorwaarden. Je kunt hier op werkgebied vele kanten op. Natuurlijk is een interne overstap in het begin spannend, maar het is echt een kwestie van ‘gewoon doen’. Vertrouw op jezelf en op de begeleiding door je nieuwe collega’s. Een overstap levert je nieuwe kennis, nieuwe contacten en nieuwe energie op. Dat alles heeft mij goed gedaan.’
Twijfel je of jouw functie nog bij je past? Ga aan de slag met je loopbaanprofiel en bekijk de informatie over wat een interne overstap inhoudt.