'Een identiteit bestaat uit meerdere facetten. Als het gaat om hoe de universiteit zichzelf ziet en hoe medewerkers de universiteit zien, spelen elementen mee als de katholieke achtergrond en de functie als emancipatie- universiteit. Een duidelijk zelfbeeld helpt om een strategie uit te stippelen, te bepalen welke richting je op wilt. Zelf kijk ik in eerste instantie praktischer. Hoe kan de universiteit zich presenteren aan de buitenwereld? En wat maakt dat wetenschappers uit binnen- en buitenland voor ons kiezen? Dan helpt het om de harde feiten te presenteren en te benadrukken in welke samenwerkingsverbanden de universiteit opereert en wat voor betrouwbare organisatie we zijn om mee te werken.
Ik kwam hier in 2002 werken toen het Donders Instituut werd geopend. Eerder werkte ik in Zwitserland, Duitsland en de Verenigde Staten. Inmiddels ben ik zelf betrokken bij het aannemen van (internationale) wetenschappers. Door mijn interesse voor hun motivatie om te kiezen voor een bepaald land en een bepaalde universiteit, was ik benieuwd hoe anderen de Radboud Universiteit zien en hoe de universiteit zich naar buiten toe kan presenteren. Daarom sloot ik aan bij de sessie.
Het individu
Inmiddels heb ik de Radboud Universiteit en het Radboudumc leren kennen als plekken waar het individu niet vergeten wordt, mensen elkaar goed kennen en iedereen met iedereen kan praten. Bovendien zie ik een grote drang om samen te werken - er is weinig interne competitie - in een veilige werkomgeving waar je wél wordt uitgedaagd. Deze fijne sfeer is, denk ik niet zozeer typisch Nijmeegs als wel typisch Nederlands. Daarom hebben we meer baat bij een profiel als Nederlandse onderzoeksinstelling, dan de blik naar binnen gericht op zoek naar het unieke van Radboud.
Internationals kijken vooral naar kansen in Nederland voor hun carrière, veel minder naar verschillen tussen steden en universiteiten. Sterker, die zien Nijmegen misschien slechts als suburb van Amsterdam. Binnen het universitaire landschap zijn er wel aspecten waarmee de Radboud Universiteit zich onderscheidt. Denk aan de regionale aantrekkingskracht, terwijl haar ligging ook stimuleert over grenzen heen te kijken. Of dat nu provinciegrenzen, landsgrenzen of religieuze scheidslijnen zijn. We zijn gewend om meerdere perspectieven te zien en samen te werken met mensen met verschillende achtergronden. In een wereld met steeds complexere wetenschappelijke vraagstukken is samenwerking tussen universiteiten en disciplines een vereiste, zowel nationaal als internationaal. Dat lukt alleen als je jezelf bekend maakt in de wereld, als men je naam niet alleen uit papers kent, maar ook dankzij daadwerkelijk contact. Dat gaat het best door je te presenteren als onderdeel van een netwerk van Nederlandse universiteiten.'
- Guillén Fernández