Ik heb zelf wel ideeën over het thema identiteit, maar was vooral benieuwd hoe jongere mensen ertegenaan kijken. Daarom heb ik gekozen voor een groep met inbreng van studenten. Wat anderen vinden, was voor mij belangrijker dan mijn eigen mening kwijt kunnen. Om de universiteit in één woord te benoemen, heb ik voor ‘katholiek’ gekozen, omdat ik nieuwsgierig was wat die oorspronkelijke term nu oproept. Voor mij staat katholiek voor een manier van kijken en werken: open, inclusief, naar iedereen willen omzien. Uit de sessie kwamen vooral identiteitstermen naar voren, zoals verbindend, authentiek, solidair, emancipatoir. Ook bescheiden werd genoemd, dat we als organisatie niet naar voren treden op een manier van: dit ben ik. Het viel me op in de sessie dat het best lastig is om sterk uit te komen voor de identiteit. Het bleef wat hangen in algemeenheden. Terwijl het expliciet verbinden van die termen met hun wortels in het katholiek sociaal denken – kernelementen uit het zelfverstaan van deze universiteit – juist mooi onderscheidend kan zijn. Bijvoorbeeld het bonum commune, het algemeen welzijn. Dat is nu heel actueel, met duurzaamheid, en daar mag je meer articulatie aan geven. Of menselijke waardigheid, een grondslag onder urgente discussies over inclusie en sociale veiligheid. De heiligverklaring van Titus Brandsma, waar we met een delegatie naartoe zijn geweest, was in dat opzicht een verbindende ervaring. De gesprekken eromheen leidden ook tot verdieping over vragen als: wat zijn de waarden die ons binden en hoe kunnen we daar in de toekomst iets mee? Ik denk dat het belangrijk is om, zeker volgend jaar bij de viering van honderd jaar universiteit, het verhaal van het begin goed zichtbaar te maken met beeldmateriaal en ervaringsverhalen. Je moet aan de studenten van nu blijven vertellen waar we vandaan komen. Dat we altijd een universiteit zijn geweest voor mensen die tot dan toe niet vanzelfsprekend naar de universiteit gingen. En waarom zijn we nu zo’n brede universiteit? Omdat men toen álles zelf wilde doen en echt bereikbaar wilde maken, zoals we nu onze kennis bereikbaar willen maken voor nieuwe groepen! Maak dat verhaal zichtbaar en persoonlijk. Dat is niet alleen maar suf en muf. En we kunnen die kernwaarden voortzetten en er gestalte aan blijven geven door bijvoorbeeld prijzen of fondsen in te stellen – voor studenten, docenten en onderzoekers. Prijzen kunnen ieder jaar worden uitgereikt aan wie bijvoorbeeld emancipatie in ons onderwijs nastreeft, of aan projecten die duurzaamheid of inclusie het best onder de aandacht hebben gebracht. Zo maak je zichtbaar waar je voor staat. Dan heb je het woord katholiek helemaal niet nodig.
- José Sanders