'Toen bekend werd dat het predicaat katholiek werd afgenomen, leverde dat vanzelfsprekend veel vragen op bij de christelijke achterban. Niet dat je op dagelijkse basis nou zoveel merkte van die christelijke identiteit, maar het komt wel naar voren in bepaalde symbolieken: denk aan het gebed bij ceremonies of aan het logo van de Radboud Universiteit. En vanuit de katholieke emancipatiebeweging van waaruit de Radboud Universiteit is opgericht, zijn er benoemde leden in de universitaire studentenraad. Ikzelf zag het wegvallen van dat predicaat niet zozeer als een probleem, maar juist als een kans voor iets nieuws. Het biedt de mogelijkheid om als universitaire gemeenschap na te denken waar we voor staan en waar we naartoe willen. Een instelling kan wel roepen dat ze voor bepaalde normen en waarden staat, maar in de praktijk zijn dat vaak niet meer dan mooie woorden voor de buitenwereld. Het is ook belangrijk dat er iets gedaan wordt met die waarden, dat er daadwerkelijk waarde aan wordt gehecht. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat we vast blijven houden aan het emancipatoire karakter van de universiteit. Die zou zeker niet bedoeld moeten zijn voor een exclusief clubje mensen. In het verleden richtte de Radboud Universiteit zich vooral op katholieken, maar tegenwoordig ook op andere groepen uit de samenleving. Denk aan het feit dat er veel geregeld wordt voor vluchtelingen, zodat zij onderwijs kunnen volgen en deel kunnen nemen aan de samenleving. Ook heeft deze universiteit een hoog percentage eerstegeneratiestudenten.
Zo vind ik dat universitaire studies meer gericht zouden mogen zijn op de persoonlijke vorming van de studenten.
Gelijke kansen
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat iedereen gelijke kansen heeft. Emancipatie is ook de gerichtheid van de universiteit op thema’s als diversiteit of het klimaat. Zo laat de Radboud zien niet vanuit een ivoren toren te werken, maar midden in de samenleving te staan. Vanuit die waarden worden studenten ook opgeleid: je doet hier naast standaard-vakkennis en -vaardigheden ook kritische inzichten op over de maatschappij, en over manieren om bij te dragen. Als bestuurslid van de christelijke studentenvereniging NSN probeer ik iets extra’s te doen, met activiteiten gericht op onze omgeving. Zo ondersteunt een van onze disputen Stichting Move, die zich inzet voor kinderen en jongeren met minder kansen, door middel van leerlijnen en maatschappelijke projecten. Een kritische blik veronderstelt dat je alert blijft op zaken waarvan jij vindt dat ze niet deugen. Zo vind ik dat universitaire studies meer gericht zouden mogen zijn op de persoonlijke vorming van de studenten. Je kunt wel zeggen dat we hier opleiden tot méér dan alleen het diploma, maar we zouden er met z’n allen meer over moeten nadenken hoe je dit ideaal kunt waarmaken.
- Richard Spithoff