Huijbers, B.M.

Archiefnummer: 498
Archiefnaam: HUYB
Sector: Cultuur en recreatie
Soort archief: Persoonsarchief
Datering: 1943-2019

Plaatsingslijst (pdf, 1,8 MB) vernieuwd april 2019

Ten geleide
B. M. Huijbers (1922-2003)
Bernard Huijbers werd geboren in Rotterdam. Zijn middelbare schooltijd doorliep hij aan het Ignatiuscollege te Amsterdam. In 1940 trad hij toe tot de Jezuïtenorde waarin hij in 1954 tot priester werd gewijd. In 1951 behaalde hij het staatsexamen muziektheorie aan het Amsterdamsch Conservatorium met als hoofdvak de cursus Schoolmuziek gegeven door J.M.A.F. Smits van Waesberghe en als bijvakken koor- en orkestdirectie. Verder studeerde hij compositieleer bij E.W. Mulder.

Als dirigent was Huijbers vanaf 1952 actief voor het koor van het Sint Ignatiuscollege te Amsterdam, alwaar hij ook hoofd in het vak schoolmuziek was. Hier leerde hij Huub Oosterhuis kennen en zij werkten jarenlang samen bij het ontwikkelen van kerkmuziek in de volkstaal. Beiden raakten betrokken bij de Studentenekklesia. Huijbers als dirigent en Oosterhuis als pastor. Van 1966 tot en met 1975 dirigeerde hij het koor van de Sint Dominicuskerk te Amsterdam, met name in liederen met teksten van Huub Oosterhuis, door Huijbers op muziek gezet of bewerkt. Kooroptredens zijn opgenomen op geluidsband en grammofoonplaat. Langspeelplaten die hij met zijn koren opnam zijn: Zijn Liefde gaat van Mond tot Mond: Liturgische Gezangen in het Nederlands van de Werkgroep voor Volkstaalliturgie; Beeld en Gelijkenis en Uit het Stof der Aarde, beide op teksten van Huub Oosterhuis.

In 1965 werd hij docent aan het Amsterdamsch Conservatorium in de vakken liturgie en koordirectie en van 1963 tot en met 1978 in de vakken liturgie en kerklatijn. Huijbers gaf lezingen onder andere tijdens internationale congressen, waaronder een lezingencyclus met als thema "New dimensions of sacred song" aan de zomeruniversiteit te Seattle in 1968, en cursussen, waaronder "Liturgie vieren" gegeven aan pastores en georganiseerd door het Diocesaan Pastoraal Dienstencentrum Aartsbisdom Utrecht. Ook aan andere opleidingen gaf hij les: van 1968 tot 1969 liturgische muziek in het kader van de cursus "Pastorale vorming binnen- en buitenland" aan de Theologische Faculteit Tilburg; van 1969 tot 1978 liturgie aan het Nederlands Instituut voor Katholieke Kerkmuziek te Utrecht. In 1972 en 1973 verzorgde hij de cursus "Musique elementaire et chant d'assemblée" aan het Institut Catholique te Parijs.

Vanaf het begin van de jaren zestig was hij betrokken bij liturgische experimenten die met name betrekking hadden op de invoering en rol van de volkstaal in liturgische muziek. Als zodanig was hij van circa 1964 tot 1965 lid van de commissie voor het Experiment van de Nederlandse Commissie voor Liturgie, en was hij mede-oprichter, in 1966, van Universa Laus (Zwitserland), Groupe International d'Ëtude de Chant et Musique dans la Liturgie. Hij was van 1968 tot 1978 lid van de Adviesraad voor Liturgie, bisdom Haarlem.

Vooral als mede-oprichter (1961), musicus en penningmeester van de Stichting Werkgroep voor Volkstaalliturgie te Amsterdam, waar ook Huub Oosterhuis lid van was, was Huijbers een voortrekker bij het opbouwen van een repertoire van liturgische muziek in de volkstaal.

De neerslag van zijn activiteiten komt onder andere tot uiting in de publicaties van de Stichting voor Volkstaalliturgie. Een overzicht daarvan, over de periode 1961 tot en met 1967 is te vinden in een artikel van A. Vernooy Zangbundels sinds Vaticanum II, verschenen in Werkmap voor Liturgie, jrg. 18 (1984), nr. 1. Ook via publicaties in tijdschriften, bij voorbeeld het Gregoriusblad, orgaan van de Nederlandse Sint Gregoriusvereniging, en kranten, bij voorbeeld De Linie, gaf hij uiting aan zijn ideeën over liturgie en kerkmuziek. Verder schreef hij in 1969 het boekje Door Podium en Zaal over de functie van liturgische muziek.

Het belang van Bernard Huijbers moet vooral bezien worden in het licht van de grote hoeveelheid liturgische muziek, die door hem op Nederlandse teksten werd getoonzet. De invloed van de "Nederlandse school" in de moderne liturgische muziek strekte zich uit tot andere Europese landen en de Verenigde Staten. Huijbers bezocht congressen en seminars en legde contact met plaatselijke vernieuwende gemeenschappen en personen. Hiermee bleef hij nog jaren corresponderen.

Op latere leeftijd ging hij zelf liedteksten schrijven. In 1978 trad hij uit de Jezuïetenorde. De laatste 25 jaar van zijn leven woonde hij met zijn vrouw Annelou Koens in Frankrijk. Hij had zijn geloof in een persoonlijke God verloren en verwoordde zijn levensovertuiging nu in termen van vertrouwen in ‘het Zijn'. Daaruit kwam de bundel Woord en muziek vanuit de stilte voort. Tot op hoge leeftijd begeleidde hij groepen mensen die samen muziek wilden zingen die aansloot bij dit levensgevoel. Hij overleed in 2003 in Frankrijk.

KDC - Knipselcollectie
De knipselcollectie bevat naast knipsels uit dag- en weekbladen diverse andere vormen van min of meer losbladige informatie, zoals persberichten van het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP), overlijdensberichten, fotokopieën uit bio- en bibliografische naslagwerken enz. De knipsels over B.M. Huijbers zijn beschikbaar in de studiezaal van het KDC.

Literatuur van en over Bernard Huijbers kunt u vinden in RUQuest.
- Bibliografie: publicaties van de Stichting voor Volkstaalliturgie. Een overzicht daarvan, over de periode 1961 tot en met 1967 is te vinden in een artikel van A. Vernooy Zangbundels sinds Vaticanum II, verschenen in Werkmap voor Liturgie, jrg. 18 (1984), nr. 1.

KDC – Beeld en Geluid
De collectie Beeld en geluid kunt u doorzoeken via de Catalogus van het KDC. Door te zoeken op ‘Huijbers, B.M.’ vindt u het bedoelde materiaal.