Landelijk Katholiek Vrouwengilde
Archiefnummer: 208
Archiefnaam: LKVG
Sector: Stands- en vakorganisaties
Soort archief: Instellingsarchief
Datering: 1937-2006
Zie ook de KDC-archieven van het KVG, aartsbisdom Utrecht, het KVG, provincie Limburg, het KVG, provincie Zuid-Holland, het KVG, afdeling Gelderland en het KVG, afdeling Nijmegen.
Plaatsingslijst (pdf, 215 kB) vernieuwd februari 2016
Ten geleide
Landelijk Katholiek Vrouwengilde (1937-2006)
Het Katholiek Vrouwengilde kwam voort uit de R.K.Vrouwenbond. De R.K. Vrouwenbond werd in 1913 opgericht door enkele vrouwen naar een concept van de priester dr. Alphons Ariëns [zie het KDC-archief van A.M.A.J. Ariëns] en was een federatie van diocesane vrouwenbonden. Na de 2e Wereldoorlog scheidden de boerinnen en arbeidersvrouwen zich af en stichtten ieder een eigen organisatie die gelieerd was aan de standsorganisaties: de Katholieke Arbeidersvrouwenbeweging en de Katholieke Boerinnenbond. De overige vrouwen gingen zelfstandig verder onder de naam Katholiek Vrouwengilde. De drie organisaties bleven met elkaar samenwerken in het Centrum van de Nederlandse Vrouwenbeweging en de Unie Nederlandse Kath. Vrouwenbeweging.
De doelstelling van het KVG was "de vrouw haar taak als christenvrouw meer bewust te doen worden, zowel t.a.v. haar persoonlijke leven als met betrekking tot haar plaats in maatschappij, gezin en kerk."
Het Landelijke KVG was tot 1974 een federatie van de zeven diocesane gilden in Den Bosch, Breda, Groningen, Haarlem Roermond, Rotterdam en Utrecht met lokale afdelingen. Elk diocesaan gilde had haar eigen bestuur. Het landelijk bestuur werd gevormd door een voorzitter (presidente), secretaresse en penningmeester alsmede één afgevaardigde uit elk diocees. Het dagelijks bestuur bestond uit de voorzitter, secretaresse, penningmeester en een afgevaardigde uit een diocees en vergaderde eens per twee maanden. Het bestuur werd bijgestaan door een geestelijk adviseur (bisschoppelijk commissaris); hij werd voor alle vergaderingen uitgenodigd. Op landelijk niveau opereerden een aantal commissies, later werkgroepen genoemd, die vielen onder verantwoordelijkheid van het landelijk bestuur. Verder namen vrouwen uit het Gilde deel aan een groot aantal nationale organisaties, vaak in bestuurlijke functies. Het KVG werd gefinancierd door bijdragen van leden en subsidies van verschillende ministeries en katholieke instellingen.
In 1969 nam het Landelijk Katholiek Vrouwen Gilde het Sint Melania-Werk op onder de naam Stichting Melania-Gilde, Ontwikkelingssamenwerking.
In de 70er jaren vond een structuurwijziging plaats. Het KVG werd georganiseerd in 11, later 12 provinciale afdelingen. Ook werd met toestemming van de Bisschoppenconferentie een geestelijk adviseur uit eigen kring benoemd, naar het desbetreffende statutenartikel de "5b-vrouw" genoemd. De bestuursstructuur veranderde verder weinig met dien verstande dat het algemeen bestuur nu werd gevormd door de afgevaardigden van de provinciale afdelingen. Naast het bestuur waren er op landelijk niveau een aantal werkgroepen actief. Zij verzorgden cursussen voor leden en organiseerden studiedagen voor plaatselijke en provinciale afdelingen en besturen.
In de periode 1980-1986 waren er twee emancipatiewerksters (in deeltijd) in dienst van het KVG. Vanaf 1988 betrok het Gilde voor het eerst een eigen kantoorruimte en nam een administratief medewerkster in dienst. Het Landelijk Katholiek Vrouwengilde werd in 2005 opgeheven.
Literatuur van en over het Landelijk Katholiek Vrouwengilde kunt u vinden in RUQuest.
KDC - Knipselcollectie
De knipselcollectie bevat naast knipsels uit dag- en weekbladen diverse andere vormen van min of meer losbladige informatie, zoals persberichten van het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP), overlijdensberichten, fotokopieën uit bio- en bibliografische naslagwerken enz. De knipsels over het Katholiek Vrouwengilde zijn beschikbaar in de studiezaal van het KDC.
KDC – Beeld en Geluid
De collectie Beeld en geluid kunt u doorzoeken via de Catalogus van het KDC. Door te zoeken op ‘Katholiek Vrouwengilde’ vindt u het bedoelde materiaal.